آزمون گرامر انگلیسی - جملات شرطی نوع اول (First Conditional)
با این آزمون میتوانید توانایی خود در استفاده از در مورد جملات شرطی نوع اول (First Conditional) در زبان انگلیسی را ارزیابی کرده و مهارتهای زبانیتان را تقویت کنید.
جملات شرطی نوع اول (First Conditional) در زبان انگلیسی
جملات شرطی نوع اول (First Conditional) برای بیان موقعیتهای واقعی و احتمالی در آینده استفاده میشوند. این جملات معمولاً نشاندهنده یک شرط ممکن و نتیجهای هستند که به احتمال زیاد در صورت تحقق شرط رخ میدهد. این ساختار در مکالمات روزمره، برنامهریزیها و پیشبینیها بسیار پرکاربرد است.
ساختار جملات مثبت:
If + subject + present simple, subject + will + base verb
مثال: If it rains, we will stay home. (اگر باران ببارد، در خانه میمانیم.)
ساختار جملات منفی:
If + subject + do/does not + base verb, subject + will not + base verb
مثال: If I don’t study, I won’t pass the exam. (اگر درس نخوانم، امتحان را قبول نمیشوم.)
ساختار جملات سوالی:
Will + subject + base verb + if + subject + present simple?
مثال: Will you go to the party if they invite you? (آیا به مهمانی میروی اگر دعوتت کنند؟)
- نکته کلیدی: شرط در جملات نوع اول همیشه در زمان حال ساده است، اما نتیجه میتواند با will، can، may یا حتی imperative باشد.
- نکته کلیدی: از unless میتوان به جای if not برای بیان شرط منفی استفاده کرد.
- نکته کلیدی: این ساختار برای پیشبینیهای منطقی و برنامههای مشروط بسیار مناسب است.
| ساختار | کاربرد | مثال |
|---|---|---|
| First Conditional | احتمالات واقعی در آینده | If you study, you will pass. (اگر درس بخوانی، قبول میشوی.) |
| Zero Conditional | حقایق کلی و قوانین همیشگی | If you heat water, it boils. (اگر آب را گرم کنی، میجوشد.) |
| تفاوت | احتمال آینده vs. حقیقت ثابت | First: نتایج احتمالی آینده؛ Zero: قوانین همیشه درست. |