آزمون برنامه نویسی با لاراول -Dependency Injection

Dependency Injection یا به اختصار DI، نه یک مفهوم انتزاعی، بلکه ستون فقرات یک اپلیکیشن مقیاس‌پذیر و قابل نگهداری است. تصور کن کلاسی داری که برای انجام وظایفش به اشیای دیگری وابسته است. مثلاً یک Controller برای ذخیره اطلاعات کاربر به یک سرویس UserService نیاز دارد. در روش‌های قدیمی، شاید مجبور بودی خودت این اشیاء را با new کردن درون کلاس بسازی. اما لاراول با مکانیزم DI، راهکاری بسیار تمیزتر و حرفه‌ای‌تر ارائه می‌دهد.

Dependency Injection: از وابستگی تا استقلال

مفهوم Dependency Injection یا تزریق وابستگی، به زبان ساده یعنی به جای اینکه یک کلاس خودش وابستگی‌هایش را ایجاد کند، این وابستگی‌ها از خارج به آن "تزریق" می‌شوند. این کار باعث کاهش کوپلینگ (Coupling) و افزایش قابلیت تست‌پذیری (Testability) کد می‌شود. وقتی کلاسی به جای new کردن یک سرویس، آن را در constructor خود به عنوان یک آرگومان دریافت می‌کند، دیگر به پیاده‌سازی خاص آن سرویس وابسته نیست و به راحتی می‌توان در زمان تست، یک پیاده‌سازی mock یا ساختگی از آن را به کلاس تزریق کرد. این آزمون آنلاین برای سنجش دقیق سطح دانش شما در این زمینه طراحی شده است و اختصاصاً برای جامعه‌ی ذهنی باز آماده شده تا شما را در مسیر یادگیری اصولی یاری دهد.

مفهوم Inversion of Control (IoC)

DI در واقع یک الگوی طراحی است که به اصل Inversion of Control (IoC) یا وارونگی کنترل عمل می‌کند. به جای اینکه جریان برنامه را خودتان کنترل کنید، کنترل آن به فریم‌ورک سپرده می‌شود. لاراول با استفاده از Service Container قدرتمند خود، این کار را به سادگی هرچه تمام‌تر انجام می‌دهد. Service Container یک مخزن مرکزی برای مدیریت وابستگی‌ها و ایجاد کلاس‌هاست. این container می‌داند چگونه یک کلاس را نمونه‌سازی کند و هر وابستگی مورد نیاز آن را به صورت خودکار فراهم می‌سازد.

انواع Dependency Injection در لاراول

لاراول چندین راه برای تزریق وابستگی‌ها ارائه می‌دهد که هر کدام در موقعیت‌های خاصی کاربرد دارند:

• Constructor Injection: رایج‌ترین و بهترین روش برای تزریق وابستگی‌های ضروری. اگر یک کلاس بدون وابستگی‌هایش کار نمی‌کند، باید آنها را در constructor آن تزریق کرد.

  class PostController extends Controller
  {
      protected $postService;
  
      public function __construct(PostService $postService)
      {
          $this->postService = $postService;
      }
  
      public function store(Request $request)
      {
          $this->postService->createPost($request->all());
          return redirect()->back();
      }
  }

• Method Injection: برای وابستگی‌هایی که فقط در یک متد خاص مورد نیاز هستند، می‌توان از این روش استفاده کرد. لاراول به صورت خودکار وابستگی‌های مورد نیاز را به عنوان آرگومان به متد تزریق می‌کند.

  public function show(Request $request, PostService $postService)
  {
      $post = $postService->getPostById($request->id);
      return view('posts.show', ['post' => $post]);
  }

مزایای کلیدی استفاده از DI

استفاده از Dependency Injection مزایای متعددی را به همراه دارد که کد شما را از یک کد ساده به یک اثر مهندسی تبدیل می‌کند:

• قابلیت تست‌پذیری (Testability): این مهم‌ترین مزیت است. با DI، می‌توان به راحتی وابستگی‌های واقعی را با نسخه‌های mock جایگزین کرد و هر واحد از کد را به صورت ایزوله تست نمود.
• کاهش وابستگی (Decoupling): کلاس‌ها دیگر به پیاده‌سازی‌های مشخص وابسته نیستند. این کار امکان تغییر پیاده‌سازی‌های داخلی را بدون دستکاری در کلاسی که از آنها استفاده می‌کند، فراهم می‌سازد.
• قابلیت نگهداری (Maintainability): با کاهش وابستگی‌ها و افزایش تست‌پذیری، نگهداری و توسعه کد در بلندمدت بسیار ساده‌تر می‌شود.

ساختار و پیاده‌سازی DI با Service Container

وقتی لاراول کلاسی را از container خود حل می‌کند (resolves)، ابتدا constructor آن را بررسی می‌کند. اگر وابستگی‌های مورد نیاز از نوع کلاس باشند، container به صورت خودکار نمونه‌ای از آن وابستگی‌ها را می‌سازد و به constructor ارسال می‌کند. این فرآیند به صورت بازگشتی برای تمامی وابستگی‌های تو در تو (nested dependencies) ادامه می‌یابد تا در نهایت شیء مورد نظر به طور کامل ساخته و آماده استفاده شود.

برای وابستگی‌هایی که نیاز به اتصال (binding) دارند، مانند interfaces یا کلاس‌هایی که نیاز به پارامترهای خاص در زمان ساخت دارند، باید به صورت دستی به Service Container بگوییم که چگونه آنها را بسازد. این کار معمولاً در AppServiceProvider انجام می‌شود.

use App\Contracts\SmsService;
use App\Services\KavenegarSmsService;

class AppServiceProvider extends ServiceProvider
{
    public function register(): void
    {
        $this->app->bind(SmsService::class, KavenegarSmsService::class);
    }
}

مقایسه با روش سنتی

یادت باشد که Dependency Injection یک مهارت کلیدی است و تسلط بر آن، کدنویسی شما را به سطح بالاتری ارتقاء می‌دهد. از حالا به بعد، در پروژه‌هایت به جای new کردن‌های بی‌مورد، به فکر تزریق وابستگی‌ها باش تا کدی منعطف‌تر، تمیزتر و حرفه‌ای‌تر بسازی.